Narcis Judith Fanto

Narcis is zo’n boek die mij ontzettend boeiend leek, waardoor ik het direct bij verschijning gekocht heb, met het idee: dit boek ga ik heel snel lezen… Om het vervolgens toch maanden in de kast te laten liggen, oeps.

Maar goed, ik heb de roman van Judith Fanto nu toch eindelijk gelezen. Hieronder lees je mijn recensie.

Scoor 'm hier!

Stukje over de auteur

Judith Fanto (1969) is een jurist, spreker en schrijver. In 2020 verscheen haar debuut: Viktor. Narcis is Fanto’s tweede roman. Momenteel is ze bezig met het schrijven van een historische roman die zich gedeeltelijk in Egypte afspeelt.

Recensie

Narcis start in 1916. De dan slechts tienjarige Manno verhuisd van zijn vertrouwde thuis in Haarlem naar de door oorlog geteisterde wereldstad Wenen, vanwege het overlijden van zijn moeder. Het leven in Wenen is niet zoals Manno gewend is, de eisen die hem gesteld worden drijven hem tot wanhoop en hij vraagt zich af of hij hier ooit gelukkig gaat worden. Wanneer de zomervakantie aanbreekt moet Manno op zomerkamp, waar hij onverwachts hele sterke vriendschappen sluit met vijf leeftijdsgenoten.

In de decennia die volgen staat onze wereld, zoals we inmiddels weten, onder grote druk. Toch overleeft de vriendschap van het vijftal de zwaarste beproevingen. Het leven staat echter volledig op zijn kop wanneer Hitler aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog Oostenrijk binnenvalt. Het maatschappelijke wordt nu persoonlijk en legt uiteindelijk ieders politieke standpunten ook bloot. Geheimen komen aan het licht. Kan de vriendschap dit ook allemaal overleven?

Ken je ooit iemand echt helemaal?

De grote vraag die Judith Fanto in Narcis wil onderzoeken is of je je vrienden ooit echt helemaal kent. Of voert iedereen toch enigzins een theaterstukje op? Een interessant onderwerp, want hoe weet je nou zeker of je je vriend(in) écht goed kent? En hoe kan een oorlog geheimen aan het daglicht brengen die mogelijk de sfeer volledig omgooit? Dat maakte ook dat ik onwijs geïntrigeerd was door dit boek.

Even inkomen

Vol goede moed startte ik aan Narcis, reuze benieuwd hoe Judith Fanto dit verhaal neergezet zou hebben. Maar pfoe, ik had toch wel even moeite om in het verhaal te komen. Ik voelde in eerste instantie geen connectie met de vijf vrienden, ze voelden heel afstandelijk. Het verhaal is traag opgebouwd, waardoor ik aan het begin iets mistte wat mij triggerde om verder te willen lezen. Maar wees gerust, het kwam goed!

Invloed van oorlog

Hoe verder je in het verhaal komt, hoe meer geheimen er natuurlijk blootgelegd worden en hoe meer je gaat nadenken over de kwestie vriendschap. Het wordt duidelijk hoeveel oorlog mensen kan veranderen, of juist hun ware aard blootleggen. Het duurt even voor je de puzzelstukjes aangereikt krijgt, maar ondertussen hoef je je niet te vervelen. Judith Fanto schrijft poëtisch en gedetailleerd – Op een prachtige manier, waardoor alleen dat al heerlijk is om te lezen. Zoals ik al zei is de opbouw van het verhaal traag, maar dat is het dubbel en dwars waard want de personages en hun gedragingen gaan onder je huid zitten, je wil weten hoe de vriendengroep zich verder ontplooien en wat er allemaal nog gaat gebeuren. Een voorbeeld van Judith Fanto’s prachtige schrijfstijl:

“‘Vriendschap is geen handelsvennootschap waar de vennoten die meer kapitaal inbrengen een groter aandeel hebben in de winst. Vrienden kennen geen exacte gelijkheid in geleverde diensten, geen perfect evenwicht tussen krediet en debet.’
Onmiddelijk ervoer ik een gevoel van verlichting, als een zieke die van houding verandert.
‘En geheimen?’ Vroeg ik gretig. ‘Denk je dat het bezwaarlijk is als vrienden geheimen hebben voor elkaar?’

Wat het antwoord op die vraag is… Dat lees je natuurlijk in het boek.

Judith Fanto heeft met Narcis een historische roman neergezet die zowel boeiend is vanwege de geschiedenis, maar vooral intrigerend is vanwege het psychologische aspect dat erachter zit. Het verhaal zit uiteindelijk ontzettend goed in elkaar en het einde wist mij ook nog te verbazen. Ik moest dus even inkomen, maar ik heb uiteindelijk enorm genoten van Narcis en dit heeft mij ook zeker overgehaald om Viktor een keer te gaan lezen.

Lees hier een fragment van Narcis.