De toch niet zo eenzame tocht van Torre Annekarijn Overduin

De toch niet zo eenzame tocht van Torre heb ik veel te lang op mijn TBR laten staan, maar tijdens mijn vakantie in juli was het dan eindelijk tijd voor het boek. Lees hieronder mijn recensie.

Scoor 'm hier!

Stukje over de auteur

Annekarijn Overduin (1975) groeide op in een woonboot aan de Vecht. Al van jongs af aan wist ze dat ze kinderboekenschrijfster wilde worden. Annekarijn studeerde kunstgeschiedenis, ze schreef tentoonstellingsteksten en ontwikkelde jarenlang spannende speurtochten voor kinderen en families in musea.

Inmiddels woont ze in Haarlem met haar man en twee zonen en schrijft ze fulltime. Ze laat haar fantasie het liefst de vrije loop in de natuur. De toch niet zo eenzame tocht van Torre is haar eerste kinderboek.

Recensie

Als je op zoek bent naar een tof en avontuurlijk kinderboek waar ook nog een mooi verhaal in zit, dan ben je bij De toch niet zo eenzame tocht van Torre aan het juiste adres!

Dit boek gaat over Torre. Zijn leven staat volledig op zijn kop sinds de geboorte van zijn broertje. Iedereen moet wennen aan de nieuwe situatie, en dat levert soms botsingen op. Torre’s ouders besluiten daarom dat het een goed plan is om Torre tijdelijk naar zijn oom te sturen. Torre denkt daar anders over, hij kent zijn oom nauwelijks!

Oom Fons woont ver weg van de bewoonde wereld. Hij woont in een hutje hoog in de bergen. Torre’s ouders doen alsof dat een ontzettend leuk iets is, maar Torre vindt het allemaal maar niks. Helaas zit er toch echt niks anders op dan mee te gaan met oom Fons.

Natneus

Torre went sneller dan verwacht aan de berghut. Hij maakt er zelfs een nieuw vriendje: Natneus. Een klein geitje waar Torre voor mag gaan zorgen. Al snel is hij helemaal gek op het beestje. Maar dan slaat het noodlot toe: tijdens een wandeling worden Torre en Natneus meegesleurd door een woeste bergbeek. Torre verdwaalt met zijn bewusteloze geitje Natneus in het grote bos. Hoe gaat hij nu ooit de weg terugvinden naar oom Fons?

Berglor

Hier begint het avontuur in het boek echt de overhand te krijgen. Torre en Natneus ontmoeten een zogenoemde ‘aardman’. Het kleine wezentje wil Torre en Natneus wel helpen de weg terugvinden, maar niet zonder er zelf iets voor terug te krijgen. De aardman neemt Torre en Natneus mee naar zijn volk, waar ook een ‘betermaker’ bij aanwezig is die Natneus kan helpen. Torre moet daarvoor echter beloven dat hij het aardvolk verlost van de verschrikkelijke berglor.

Dit klusje blijkt niet zo gemakkelijk als gedacht. De berglor is een groot en gevaarlijk wezen, en ook nog eens agressief. Hij leeft in ondergrondse gangen, waar je gemakkelijk kan verdwalen. Torre wil echter graag terug naar oom Fons, dus er zit niks anders op dan de armen uit de mouwen te steken en de aardmannen te verlossen van de berglor.

Spanning en humor

De toch niet zo eenzame tocht van Torre is een spannend kinderboek. Torre moet het dus opnemen tegen een groot en gevaarlijk wezen, en dat is niet zo gemakkelijk. Je wordt als lezer meegenomen in een fantasie van duistere ondergrondse tunnels en onverwachte bondgenootschappen, super vermakelijk! Daarnaast heeft Annekarijn ook leuke humor verwerkt in het boek, zowel voor kinderen als voor volwassenen kan er mee gegrinnikt worden.

Boodschap

Torre wordt natuurlijk niet voor niets naar zijn oom Fons gestuurd, Annekarijn heeft ook een mooie boodschap verwerkt in het kinderboek. Naast de spanning en de grapjes zit er ook zeker een mooie emotionele achtergrond in. Al met al is het dus een zeer vermakelijk boek, ik kijk er naar uit om binnenkort het vervolg,
De best wel ongelofelijke terugkeer van Torre, te gaan lezen.

Illustraties

In het boek zitten diverse illustraties gemaakt door Sophie Pluim. Ik heb al eerder boeken gelezen met haar illustraties en ik vind ze telkens weer prachtig! Ook in dit boek komen de illustraties goed tot z’n recht en geven ze een. mooie toevoeging aan het verhaal.

Lees hier een fragment van De toch niet zo eenzame tocht van Torre.