Als ik het haar had verteld Laura Nowlin

Als ik het haar had verteld is het vervolg op Als hij bij mij was gebleven. Al is vervolg niet helemaal het juiste woord. Als hij bij mij was gebleven vertelde de gebeurtenissen vanuit het perspectief van Autumn, in Als ik het haar had verteld lees je hetzelfde verhaal vanuit andere perspectieven. 

Finn’s perspectief

In grote lijnen bevat Als ik het haar had verteld dus hetzelfde verhaal als in Als hij bij mij was gebleven. In eerste instantie wordt je in deze Young Adult meegenomen in Finn’s perspectief. Zijn kijk op de verwaterde vriendschap tussen hem en Autumn, zijn stiekeme gevoelens voor Autumn en hoe zij langzaam maar zeker weer naar elkaar toegroeien. Tot het ongeluk. 

Geeft Finn’s perspectief toegevoegde waarde? Nee, absoluut niet. Laura Nowlin schrijft dat ze Finn’s perspectief schreef omdat de fans hier zo benieuwd naar waren. Ik was al geen fan van het originele verhaal, maar Finn’s verhaal maakt dit niet beter. In tegendeel, Als ik het haar had vertelt doet zelfs afbreuk aan het verhaal. Finn lijkt wel geobsedeerd met Autumn en dat gaat volgens mij verder dan een puberliefde – ik vond het absoluut niet romantisch overkomen. Daarbij geeft het geen meerwaarde omdat je, voor een deel, exact hetzelfde verhaal leest.

Extra toevoeging

Wanneer het ongeluk plaatsvind wissel je weer van perspectieven. Promotie dat Als ik het haar had verteld Finn’s verhaal is, klopt in mijn ogen dan ook niet. Je leest namelijk vervolgens vanuit het perspectief van Jack, de beste vriend van Finn, én wederom vanuit het perspectief van Autumn. Maar daar hadden we toch al over gelezen?

Het verhaal gaat in dit deel verder na het ongeluk. Als lezer wordt je meegenomen in een stukje rouwverwerking, veel verdriet en ook schuldgevoelens. Dit geeft wel iets meerwaarde aan het verhaal, maar het is daarin niet uniek in vergelijking met andere verhalen waar overlijden en rouw een rol spelen. Vervolgens komt er echter een twist in het verhaal, die absoluut onnodig is. 

Spoiler!

Normaliter zorgen we er bij de Boekenkrant voor dat we spoilers in onze recensies vermijden, maar om uit te kunnen leggen waarom de afronding van Als ik het haar had verteld eigenlijk het verhaal verpest, moet ik wel benoemen wat er gebeurt is. Wil je dit nog niet weten? Lees dit stukje dan niet.

Na het ongeluk weet bijna niemand van Finn’s plannen: het beëindigen van zijn relatie met Sylvie, om verder te kunnen gaan met Autumn. Voor Autumn natuurlijk ontzettend ingewikkeld, gezien zij hier dus wel van op de hoogte was maar er niet over kan praten. En om het geheel dan nog schokkender te maken, gooit Nowlin er nog een plottwist in: Autumn is in verwachting. Dit is zo’n onnodige toevoeging aan het (originele) verhaal en doet afbreuk aan het idee van een romance die op een treurige manier eindigt. Voor mijn gevoel is het extra drama toevoegen om het boek op die manier uniek te maken, maar het slaat compleet de plank mis. Waar het eerst draait om twee personen die elkaar terug proberen te vinden, gaat het ineens over een tiener die zonder haar liefje een kind moet opvoeden. Daarnaast wordt het in het laatste stukje van het boek behandeld, waardoor er totaal geen diepgang of fatsoenlijke uitwerking bij is.

Bekend op BookTok

Deze duologie geschreven door Laura Nowlin is enorm bekend op BookTok, waarbij jonge meiden regelmatig huilende video’s posten vanwege de treurigheid in het verhaal. De duologie is in mijn ogen echter de hype niet waard – het is inderdaad een verdrietig verhaal en zit bomvol drama, maar dat maakt een boek niet per definitie goed. Meer drama is niet altijd beter.

Lees hier een fragment van Als ik het haar had verteld.