De Oranjebloesem Viola Ardone
Uitgeverij Xander benaderde mij met de vraag of ik mee wilde doen aan de blogtour voor De Oranjebloesem. Na het lezen van de achterflap kon ik niet anders dan ja zeggen, want dit klinkt als een boek voor mij! Lees hieronder mijn recensie, en kijk ook eens bij de andere deelnemers!
Samenvatting:
De vijftienjarige Oliva woont in een klein dorp in Sicilië. Dit verhaal speelt zich af in 1960, maar voelt akelig actueel door de omstandigheden die zich in Amerika afspelen.
Oliva is een meisje dat graag moeilijke woorden leert, kikkers vangt en stiekem filmsterren natekent. Dit mag echter niet, aangezien ze een meisje is. Ze is dan ook regelmatig jaloers op haar tweelingbroer Cosimino die alles lijkt te mogen.
De familietradities eisen van Oliva om te gaan trouwen met een man die haar ouders uitkiezen. Ze leert echter door haar vriendin dat het eigenlijk niet eerlijk is hoe vrouwen behandeld worden en dus komt ze in opstand.
“Een meisje is als een kruik, wie haar breekt, moet haar houden”
Bovenstaande citaat laat in één oogopslag zien welke sfeer het gehele boek bevat. Oliva is niet als andere meisjes en vind het moeilijk om haar ouders, en dan met name haar moeder, altijd maar te gehoorzamen. Het liefst was zij als een jongen geboren, want dan kon ze wel onbeschaamd kikkers gaan vangen. Oliva’s moeder doet echter sinds ze al erg jong is enorm haar best om Oliva te laten opgroeien als een ‘echte’ dame en hamert daarbij continue op wat de plichten van een vrouw zijn.
Het boek draait dan ook om hoe vrouwen destijds onderdrukt werden en hoe een meisje daar moeite mee kan hebben, waarbij ze uiteindelijk tot opstand komt. Het verhaal speelt zich af in 1960, echter gebeuren er momenteel veel zaken in de wereld waardoor het boek toch ook een stuk actualiteit met zich meedraagt. Dagelijks worden er nog vrouwen tegen hun zin in uitgehuwelijkt en momenteel is het op veel plekken in Amerika illegaal om abortus te plegen. Het lezen van dit boek voelt dan ook enorm confronterend op bepaalde punten.
“Liliana is niet zoals ik. Ze is mooi, maar toch denkt ze er niet over om te trouwen. Ze zegt dat een vrouw een man net zo nodig heeft als een schaap een avondjurk. ‘Hoe ga je dan leven’ vroeg ik op een dag toen we samen uit school kwamen. ‘Als een vagebond? En trouwens, als een vrouw niet baart, krijgt ze een zenuwziekte, zegt mijn moeder.'”
Oliva is een meisje die het eigenlijk niet eerlijk vind hoe ze behandeld wordt. Haar tweelingbroer mag veel meer en ze begrijpt niet waarom het voor een meisje anders moet zijn. Echter door jaren haar moeders woorden en kleineringen aan te horen, begint ze toch steeds meer te leven naar de wensen van haar moeder. Viola Ardone weet op een goede manier vast te leggen welke twijfels Oliva heeft en hoe ze hiermee omgaat.
De schrijfstijl van Ardone is zeer prettig. Het leest gemakkelijk weg en ze weet benarde situaties op een hele mooie manier te beschrijven. Regelmatig gebruikt ze poëtische zinnen om het een en ander uit te leggen.
Krachtige dame in opstand
Het onderwerp is zeer ontroerend en heftig om over te lezen, echter brengt de achterflap de verwachting dat Oliva als een zeer krachtige dame voor zichzelf op gaat komen. Spijtig genoeg is dit niet hoe Oliva in opstand komt. Hetgeen wat zij meemaakt is uiteindelijk de reden waardoor Oliva, met goedkeuring van haar ouders, in opstand komt. Het is bijzonder dat ze in opstand komt, maar ze blijft wel een jongedame die zoekt naar de goedkeuring van haar ouders.
Naast hetgeen wat Oliva meemaakt zien we af en toe stukjes over andere dames, waaronder korte delen over Oliva haar zus. Dit is echter zo kort, dat het beter niet ingevoegd kon worden. Na het lezen van dit verhaal ben ik namelijk óók erg benieuwd naar het verhaal van Oliva haar zus. Er wordt getoond hoe haar zus nu leeft en je krijgt te weten dat zij ongelukkig is, maar het hoe of waarom blijft achterwege, wat een gemiste kans is. Het leven van een al uitgehuwelijkte jongedame belichten had meer diepgang aan dit verhaal toegevoegd.
Het deel waarin Oliva tot opstand komt, kwam daarnaast gehaast over. Het grootste gedeelte van het boek gaat over de jonge Oliva, wat zij meemaakt als jong meisje en hoe akelig zij het vind om te leven in deze gemeenschap. Het moment dat ze in opstand komt, is snel voorbij. Erg jammer, want voor een lange tijd wacht je tot ze ‘eindelijk’ in opstand komt. Wanneer het dan zover is, geeft het geen bevredigend gevoel in de zin van dat het te summier beschreven is. Het is krachtig, maar zeer kort en het missen van de details hierin zorgt voor minder plezier.
De oranjebloesem is een roman over een jonge vrouw die uiteindelijk besluit om voor zichzelf te kiezen in een periode waar dit onmogelijk leek te zijn. Het is een ontroerend verhaal over familietradities en gewoontes.