De lavendeltuin Lucinda Riley

Vertrouwen in een onbekende

Emilie en haar moeder hebben geen sterke moeder-dochterband en eigenlijk is ze ergens opgelucht dat haar moeder nu vredig is heen gegaan. Waar ze echter, aan het begin van het boek, niet al te blij mee is, is hetgeen wat haar moeder haar achterlaat. Hun familie is van goede afkomst en dat betekent dat er een hoop te regelen valt. Emilie twijfelt daarom om alles te verkopen, maar wanneer ze Sebastiaan leert kennen weet hij haar te overtuigen om te vechten voor het familiekasteel. Hij zal haar wel helpen bij het inschatten van de waarde van bijvoorbeeld de schilderijen en hij zal voor haar klaarstaan!

Emilie gaat daarin mee en dit is een onderdeel wat ik direct behoorlijk verdacht vond. Hoe kan het dat een jonge vrouw zo snel een man vertrouwt die ze helemaal niet kent en dan ook nog eens met zeer waardevolle bezittingen? Ik vond dit ongeloofwaardig overkomen en verwachte dan ook direct dat later in dit boek het een en ander zal gebeuren tussen deze twee personages. Mijn vermoedens waren redelijk terecht, echter in andere vorm dan ik had verwacht. Lucinda Riley weet je toch weer op een verkeerd spoor te zetten, wat leuk gedaan is!

De schrijfstijl van Riley is zoals gewoonlijk weer bloemrijk en prachtig. Ze schrijft gedetailleerd over de omgeving en de gebeurtenissen, waardoor je als lezer een volledig beeld krijgt van hetgeen wat er zich afspeelt. Het is daarnaast goed te volgen en leest vrij vlot weg.

Naast interessante wendingen en een fijne schrijfstijl weet ze ook veel diepgang in het boek te verwerken. Het wordt verteld vanuit Emilie in het heden en Constance vanuit het verleden, waarbij er regelmatig met een cliffhanger van personage gewisseld wordt. Met name het verhaal over Constance en wat zij heeft meegemaakt is interessant en zorgt ervoor dat je het boek liever niet weglegt.

De personages krijgen ieder op zijn eigen manier ook een stuk diepgang. Riley weet ervoor te zorgen dat je het gevoel krijgt ieder goed te kennen, wat erin resulteert dat je gaat nadenken over het verdere verloop van het boek. Voorspelbaarheid komt hierbij om de hoek kijken, maar er komen genoeg wendingen en situaties naar voren waardoor het geheel interessant blijft.

De onderlinge connectie

Het mooiste aan de boeken van Riley blijft hoe de personages onderling een connectie met elkaar hebben. Wanneer je al meerdere titels van haar gelezen hebt, weet je dat de personages iets met elkaar te maken hebben, maar de vraag is natuurlijk wat de connectie is. Dit vraagstuk blijft een mysterie in het grootste gedeelte van het boek. De ontknoping hierin zet je weer aan het denken en laat je achter met verbazing, maar op een zeer positieve manier. Het is een knap staaltje schrijfwerk hoe Riley dit weet te verwerken en hoe ze ervoor weet te zorgen dat de onderlinge verbanden telkens weer een verassing blijven.

De lavendeltuin is wederom een prachtige historische roman van Lucinda Riley vol met mysterieuze geheimen, drama en liefde. Zeker een aanrader voor eenieder die van historische romans maar ook van oorlogsverhalen houden.