Avondlied Monique van Roosmalen
Samenvatting:
Avondlied is een interessante roman over familie, ziekte, verlies en leren kiezen voor je eigen geluk. Het boek bevat twee perspectieven. Het ene perspectief is dat van Leonie. Leonie nadert haar zelfgekozen einde en via haar perspectief wordt je meegenomen in haar levensloop. Je ziet haar vanaf jong meisje haar best doen om haar vaders goedkeuring te ontvangen tot een volwassen vrouw die zelf een gezin te onderhouden heeft.
Het tweede perspectief is dat van Lieke, Leonie’s kleindochter. Het perspectief van Lieke speelt zich in het nu af. Je ziet hoe oma haar einde nadert, hoe de familie bezig is met voor oma te zorgen en afscheid te nemen, maar je krijgt ook een kijkje in de dagelijkse worstelingen van Lieke, waar ze tegen aan loopt en hoe ze hier mee om gaat.
Interessante familiegeschiedenis
Avondlied is een literaire roman, maar laat dit je niet afschrikken, het is namelijk een zeer toegankelijk geschreven boek.
Deze roman bevat in feite twee verhalen, namelijk dat van Leonie en Lieke. Je blikt terug op Leonie’s leven en in het heden ben je voornamelijk bezig met hetgeen Lieke meemaakt. Toch zorgt Monique van Roosmalen ervoor dat de twee verhalen samenkomen en in verbinding staan met elkaar, en dan niet enkel doordat de hoofdpersonages bloedverwanten van elkaar zijn.
De familiegeschiedenis van Leonie is erg interessant. Het neemt je mee in hoe men vroeger leefde, hoe anders de maatschappij destijds was en laat je inzien hoe anders de tegenwoordige tijd is. Je ziet een gelovig gezin waarin Leonie haar best doet om de goedkeuring van haar vader te ontvangen, maar voor haar gevoel toch enorm lijkt te falen. Desalniettemin heeft ze twee dochters grootgebracht, die vervolgens ook weer kinderen hebben gekregen. Het perspectief van Lieke is heel anders, ze houdt zich met hele andere zaken bezig dan haar oma vroeger deed, maar toch zijn er overeenkomsten te vinden, wat Avondlied een interessante roman maakt.
Avondlied is niet de meest schokkende of verbijsterende roman, maar wel interessant en zet je zeker aan het denken. Het geheel is vermakelijk en interessant en door de prettige schrijfstijl van Van Roosmalen vlieg je door de roman heen. Het is zeker je tijd waard. De roman is tragisch, maar hoopvol tegelijkertijd. Het gaat over liefde voor je familie ondanks irritatiepunten, het gaat over compassie tonen naar de medemens maar ook leren kiezen voor je zelf. Maar fatalisme (overgeven aan je lot) of het gebrek aan zingeving (het geloof) spelen ook een grote rol in het boek.
